ماه: اسفند 1401

نیاز به تایید دیگران

آدم هایی که عزت نفس پایین دارند معمولا به تایید دیگران دارند.شخصی لباسی را می خرد و آن لباس از همه لحاظ و جهت بسیار زیباست و آن را دوست دارد،لباس را خریده است اما با استرس لباس را نگاه میکند و هنگتمی که از آن می پرسی که آیا از خرید خود راضی هستی در جواب می گوید:فردا لباس را می برم شرکت و نظر دیگران را می پرسم و فردا در یک فرایند دمتراتیک باید از بقیه نظرات را بپرسد و رای بگیرد که اگر رای بیشتر خوب بود به این نتیجه میرسد که لباس زیایی خریده است. اصلا راضی نمی شود که بگویید من این لباس را دوست دارم و اگر کسی هم آن را دوست نداشته باشد مهم من هستم که آن را دوست دارم و از پوشیدن آن لذت کافی را می برم.

همین نیاز تایید خود را در سازمان هم نشان می دهد. مثلا مدیری در شرکتی حرفی را می زند و میبیند که همه با سر تکان دادن به نشانه تایید به آن علامت می دهند، کیف می کند و یک نفر آن وسط سر تکان ندهد می گوید فلانی نظرت را بگو ببینم آیا شما نمی خواهید نظرت را بگویی  و بزور می خواهد از بقیه تایید بگیرد .

مقایسه خود با دیگران

آدمهایی که عزت نفس پایینی دارند،ویژگی دیگه آنها این است که دائما خود را با دیگران مقایسه می کند، مثلا شخصی ماشینی را با هزاران بدبختی آن را خریداری کرده است با ماشین خود به عروسی می رود و هنگامی که وارد محیط عروسی می شود به دقت نگاه می کند که بقیه با چه ماشینی وارد مجلس شده اند و اگر ماشینی را مانند خودش می بیند باید مطمئن شود که مدلش از ماشین آن پایین تر است و وقتی به این موضوع مطلع می شود یک خیال را حت می کشد و حال اگر ماشینی آنجا پارک شده است که بالاتر از آن باشد دیگر آن عروسی برایش عزا می شود. در کل مدت عروسی دنبال به این موضوع است که به دیگران میخواهند توضیح می دهد که دیگران با رانت خواری و دزدی چه ماشینهایی میخرند.از نظر آن تمام کسانی که بالاتر از ماشین خودش سوار می شوند دزد و تمام کسانی که پایین تر از ماشین سوار اند بی عرضه هستند.

مقایسه درآمد خود با دیگران

یا هنگامی که با دوستانشان قرار ملاقات در جایی را گذاشته اند و میخواهند که دورهمی را برگزار کنند، و از دوستانشان می پرسند که چقدر حقوقی می گیرد و اگر طرف مقابل مقدار کمتر از آن را بگویید خیالش راحت می شود و یک نس راحت می کشد، و اگر در آن دورهمی کسی بالاتر از آن بگوید دیگر آن  مهمانی برایش به عزا تبدیل می شود.

مقایسه افراطی

در این موضوع مقایسه افراطی هم داریم.مقایسه افراطی یعنی؛آدمی نجار است بلند می شود میرود یک جایی که طرف مقابل خیاط است.تمام مدتی که آنجا نشسته است همش درگیر حساب و کتاب است که طرف مقابل چقدر درآمد دارد و تجزیه تحلیل می کند که تا الان ۵ تا مشتری داشته است و اینقدر پول گرفت،اینقدر سودش باشد چقدر درآمد دارد حالا ما این همه خاک اره می خورم و اندازه این شخص درآمد نداریم.

خودشان را با آدمایی که هیچ ربطی با آن ها ندارند خود را مقایسه میکند.مقایسه افراطی با همه  و حتی بعضی ها خود را با بچه هایشان را هم خود را مقایسه میکنند.

مثلا در جمعی نشسته اند و بچه اش در حال سرچ کردن در اینترنت می باشد و فامیل می گویند که ماشاءالله ببینید که چقدر خول در اینترنت سرچ می کند،و بر می گردد می گوید والا اگر ما هم در آن زمان کسی بگو که این امکانات را در اختیارمان قرار میداد تا الان بیل کتس شده بودیم و بعد خیالش راحت می شود.حتی با یچه خودش هم مقایسه می شود.

آدم هایی که عزت نفس پایینی دارند ویژگی های دیگری دارند.

طلب کار بودن!

ویژگی دیگرشان این است که طلب کار هستند.مثلا در رستورانی نشسته اند و به گارسون می گوید که برایش نوشابه سیاه برایش بیاورد و بعد از چند دقیقه می گوید که ن الان که فکر کردم نوشابه سیاه بهتر است و بعد از این اخلاقش کیف می کند و با خودش می گوید آن من هستم که دستور می دهم و لذت زیادی را تجربه می کند.

توپوق زدن

آدم هایی که عزت نفس پایین دارند یک خطر خیلی بزرگی هم تهدیدشان می کنند اعتماد  به نفسشان هم در جاهای مختلفی پایین می آید.من را دعوت می کنند به سخنرانی و من هنگام سخنرانی چند توپوق می زنم و تهش می گویم خیلی حرفای خوبی زده ام حالا برخی از جاها خراب شد،با تمام اعتماد به نفس زیاد دفعه بعد هم میروم و شروع به سخنرانی میکنم و بلاخره بعد از پنچ یا ده سخنرانی ماهر می شوم.و آن شخصی که اعتماد به نفس پایین دارد بعد سخنرانی و در برخی از جاها توپوق زدن زدن با خودش می گوید: جملاتم که همه پرت و پلا بود چند جایی هم که اشتباه داشتم یک نفر هم در آن آخر می خندید.

بنابراین اعتماد به نفس ریشه عزت نفس است.به عبارتی اهتماد به نفس میوه درخت عزت نفس است.

آدم هایی که اعتماد به نفس بالایی دارند ویژگی های دیگری هم را دارا هستند.

قضاوت های افراطی

ما که صفر و صد تنها نداریم ما اگر بخواهیم به کسی امتیاز دهیم ۲۰ داریم ۵۰ داریم.یک کارمندی است در شرکت سال ها کار کرده است و یک بار یکی از صورت حسابهایی که برای شرکت آورده است به هر دلیلی که نمی دانیم یک فاکتروز اضافه آورده است.

شخص داری عزت نفس: کاش این کار را نمی کرد ولی شاید یک مشکلی داشته است شاید نتوانسه است به ما بگوید و حتما دلیلی برای کارش دارد.

اما آن شخصی که عزت نفسش وایین است در چهصورتی می تواند سطح زندگیش را بالا ببرد و همیش احساس می کند همه دزد و کلاهبردار هستند و من خوب هستن و در این مورد می گوید:این شخص هم دزد است و خائن است.در ظاهر در حال گلایه کردن است اما در باطن بسیار خوش حال است.الحمدالله همه مثل من هستند تا الان فکر میگردم فقط من خودم دزد هستند ولی نه الان می بینم که همه مثل من هستند.

افراط و تفریط در قدرت

آدمهایی که عزت نفس پایین دارند در قدرتشان هم افراط و تفریط می کنند.عزت نفس بالا شخص فکر میکند:من چقدر باید اراده ام را به آنها تحمیل کنم اما شخصی که عزت نفس پایینی دارد نمی دارند که یک چک یک تیغی است در ناحیه دست.و هر روز کارمندان را با الفاظ بد صدا می کند و ازجهت هم کیف می کند که آنرا سرخورده کرده است. و فردا فکر میکند که اگر من اینگونه برخورد کنم و از اینجا برود که کار ما در اینجا لنگ می ماند،و روز بعد با الفاظ زیبا با آن صحبت می کند.

این مورد ها را هم در دعواهای زناشویی هم مشاهده میکنیم. و یکی از آنها شروع به حرف های ناسزا و بد و بیراه گفتن به در و دیوار و شب که می شود می گوید که ببخشید اگر صبح بدرفتاری کردم و شروع به ابراز تاسف می کند .

عصبی بودن

انسانی که به صورت نامتعادل هستند در برخی از موادر بسیار عصبی هستند و در برخی از مواقع بسیار آرام و صبور. و اطرافیان در مقابل این افراد می مانند که باید چه کاری را انجام دهند و کدام شخصیتشان را باور کنند.

از جمله نشانه و ویژگی است که عزت نفس پایین من را نشان می دهد.

آدم هایی که عزت نفس پایین دارند یک ویژگی جالب دیگری هم دارند یا بیش از حد خودشان را مقصر می دانند یا دیگران را مقصر می دانند.

خود مقصر پنداری یعنی چه؛دیده اید بعضی از مواقع در حال راه رفتن با دوستانمان هستیم و پای یکی از دوستانمان به سنگ برخورد می کند و ما می گوییم آخ ببخشید؛ با اینکه اصلا به ما ربطی نداشته است.

مقصر دانستن خود

بعضی از انسان ها خود را بیش از حد مقصر می دانند هر اتفاقی می افتد اینها آماده معذرت خواهی هستند.هر اتفاقی می افتد بلافاصله معذرت خواهی می کنند.

یک عده از آدمها خود مقصر پنداری افراطی دارند اگر بخواهیم یک لغت عجیب و غریب بخواهیم برایشان بگذاریم.یک سری از آدم ها هم دگر مقصر پنداری دارند؛هر چی می شود بقیه در آن ماجرا مقصر هستند.مثلا؛ با همسرش به طلاق کشیده شده اند میگویم تو چقدر مقصر بودی در این جدایی و این اتفاقات و آن در جواب می گوید: من هیچ تقصیری ندارم من تمام تلاشم را کرده ام که فقط یک زندگی صادقانه داشته باشم فقط خدمت و فقط عشق،آیا واقعا می شود در رابطه ای تمام تقصیرات آن شخص باشد و آن شخص بی تقصیر و همه راه را درست رفته باشند.انسان هایی که عزت نفس پایینی دارند همیشه این مشکل را دارند و تقصیرات در گردن شخص دیگری می اندازند،کلا دنبال مقصر گشتند برایشان اذت است،از اینکه انسان ها را مقصر کنند لذت می برند.

 

خواهشم این است که قبل از اینکه به ادامه بحث من گوش دهید یکبار دیگر من اینها را خلاصه و تیتر بار می میگویم و در همان کاغذی که در خدمتتان است ویژگی هایی که دارید را بنویسید و چقدر خوب می شود که در کنار آن هم امتیازی بگذارید، وقتی می نویسید ۱۰۰ یعنی این ویژگی خودم هستم و وقتی می نویسید ۵۰ یعنی گه گاهی، داشتن این لیست در ادامه می تواند کمک مفیدی به ما بکند.

یک آدمی اعتماد به نفس پایین دارد سعی میکند آنرا پایین بکشد،مثلا کسی که جایگاه بالایی دارد با آن تماس می گیرد و قبل از اینکه به طرف بگوید چه کسی پشت تلفن است،تلفن را به طرف مقابل میدهد و طرف بدون آگاهی با طرف صحبت می کند و مدیر می آید و می گوید چرا با آن شخص اینگونه صحبت کردی و آن کارمند چون موفق شده بود لبخند زیرکانه ای می زند،و می گوید برای اینکه کسی با انسان های جایگاه بالا صحبت کند حاصل سالها تجربه است.احساس امنیت باعث میشود دیگران را رقیب خودم بدانم و جالبش اینجاست که خیلی از ما هم این را تجربه کرده ایم.کسانی که دیگران را رقیب خودشان نمی دانند اتفاقا در جایگاه خوبی قرار دارند و در جایگاهشان می مانند و کسانی که بقیه را رقیب خودشان می دانند،خیلی سریعا جنگ رقابت را راه می اندازند و دوست دارند بقیه را کنار بزنند و از شر اینها هر چه زودتر آنها را کنار بزنند زیرا همه جا را میدان رقابت تبدیل می کنند.

بحث های دیگر هم وجود دارد که در ادامه می گوییم.

انسان هایی که عزت نفس دارند،خطاهای خود را بهتر میدانند.ما باید افتخار کنیم که جمله معروف بوعلی سینا در اکثر کتاب های علوم رفتاری و ذاکره تکرار می شود؛کسی که برای یک اشتباه هزار دلیل بیاورد در مجموع هزار و یک اشتباه انجام می دهد.

ارتباط عزت نفس و اشباهات

آدمی که عزت نفسش بالاست،می گوید که اشتباه کردم،من اشتباه کردم و به این موضوع فکر نکرده بودم،من اصلا این اطلاعاتی که می گویی را متوجه نشده ام.

درست است ممکن است من که یک مدیر هستم و یک اشتباهی را انجام بدهم کارمندان می گویند آیا دیدی که همش اشتباه می کند و در آخر شرکت را نابود می کند.ولی من یک برگ برنده در جیب شما گذاشته ام اینگه من یک انسان منطقی هستم،ولی اینقدر منطقی هستم که اشتباهم را بپذیرم،اگر چند روز دیگر به من استدلالی را گفتی و من خیلی محکم گفتم نه من درست رفتار کرده ام.شما چه میگویید:من دارم اشتباه می کنم زیرا فلانی آدم منطقی است.اگر درست می گفتم آن قبول می کرد.من شاید این بحث را باخته باشم اما در سال ها و ماه و روزهای آینده برده ام.

بخاطر اینکه می گوییم این آدم اگر حرف درستی را بزنی قبول می کند،حتی اگر برخلاف خودش باشد.اجازه دهید که من این بحث این قسمت را با این جمله تمام بکنم؛ اعتماد نفس و عزت نفس بالا به معنی این نیست که من یک انسان کامل هستم به معنی این است که من انسان کاملی نیستم و پذیرفته باشم که انسان کاملی نیستم و از کامل نبودنم خجالت نمی کشم اگر چه که تلاش می کنم هر روز بهتر از روزهای گذشته باشم.

سوالات مطرح شده درباره عزت نفس

• اولین سوالی که درمورد اعتماد به نفس مطرح می شود این است که من از کجا بدانم که خودم یا همکارم یا پدر و مادرم یا فرزندم مشکل اعتماد به نفس داریم؟
• عزت نفس پایین چه جاهایی خودش را نشان می دهد؟

با تعدای مثال این بحث را توضیح میدهیم.

اولین ویژگی که اعتماد به نفس پایینی دارند از دیگران بسیار انتقاد می کنند.دختر خانواده میرود عروسی و دارای اعتماد به نفس پایینی دارد،نکند لباسم زیبا نباشد،نکند آرایشم مناسب نباشد،و هنگامی که وارد عروسی میشود از بقیه ایراد می گیرد.جالب اینجاست مدیری که اعتماد به نفس پایین دارد اینکار را در سازمانش انجام می دهد،هنگامی که در جلسه ای نشسته است و شروع به ایراد گیری از بقیه می کند و ایراد گرفتن به تمام کسانی که در جلسه حضور دارند.

گیر دادن به دیگران!

آدمی که عزت نفس بالایی دارد نگران نیست اما کسی که عزت نفس پایینی دارد همیشه می خواهد به دیگران گیر دهد.

کسانی که عزت نفس پایین دارند همیشه برخورد دیگران را برخورد نادرستی می بینند.برای مثال:به دوستش زنگ می زند و دوستش به هر دلیلی جواب نمی دهد و با خودش می گوید الان اگر دوست دخترش بود حتما جواب میداد جرعت جواب ندادن را نداشت.

مشکل از طرف مقابل نیست مشکل از کسی که طرفی است که عزت نفس پایین دارد که فکر می کند آن شخص جواب همه را می دهد بغیر از آن.

مثبت فکر کردن

کسی که عزت نفس بالایی دارد هنگامی که کسی جوابش نمی دهد سعی مکند مثبت فکر کند و بگوید ببین فلانی چقدر سرش شلوغ است که جواب من را نمی دهد زیرا جواب من را همیشه میدهد حتما الان کاری دارد.

ما رفتارهاییمان تغییر می کند.

مدیری که در حال قدم زدن در اداره هست.یکی از کارمندان از کنارش رد می شود و مدیر آماده سلام کردن است اما کارمند بدون سلام کردن از کنارش رد می شود.

مدیری که عزت نفس بالایی دارد،و می گوید:چقدر کارمندان درگیر کار شرکت هستند که حتی مدیرشان را هم نمی بیننند.آفرین به اینها.

مدیری که عزت نفس پایین دارد می گوید: دیگر کارمندان من را نمی بینند،دیگه واسه ما کارد می گیرد تا بعداز ظهر حالش می گیرم و نشانش می دهم.

آن آدم رفتارش عوض نشده است،آن شخص فقط یک کارمندیست که تنها از کنار من رد شده است و من را ندیده است و من بستگی به اعتماد به نفس بالا و پایینم  با شکا های مختلفی با این شخص برخورد می کنم.

دلم میخواهد راجب یک موضوع دیگر هم استفاده بکنم،قضیه رفتار ما آدم ها عزت نفسمان راجب مرغ و تخم مرغ است.بگذارید برایتان مثال بزنم؛ آدمی که عزت نفس بالایی دارد برای رسیدن به اهدافش تلاش می کند و برای خوردنش از غذا از تلاش صرف نظر نمی کند.اگر ۴ بار در کارش شکست بخورد باز هم ادامه میدهد اگر ۱۰ بار هم رابطه عاطفی اش خراب شود،باز هم رابطه اش را می سازد و تلاش می کند و به همین دلیل عملا می تواند به هدفش برید.رسیدن به اهداف دوباره عزت نفس من را بالا می برد و عزت نفس بیشتر،عزت نفس بعدی را تکمیل می کند و عزت نفس بیشتر یک حلقه مثبت درست میکند.این قضیه هم نوع برخورد با مشکلات را تکمیل می کند،عزت نفس بیشتر به من روحیه بیشتر برای برخورد با مشکلات را می دهد.کسی که با مشکلاتش بهتر مواجه شود عزت نفسش بیشتر افزایش می یابد.به حدی که امروز اگر من و شما آدمی را می بینیم که آدم مصمیی است آدم پخته ای است.

ارتقاء عزت نفس

خیلی سخت است که بهفهمیم رفتارش خوب بوده است که عزت نفسش ارتقا پیدا کرده است یا برعکس.اما بدیعی است که بنده و شما انتظار داریم این حلقه را از عزت نفس شروع کنیم و تلاش کنیم عزت نفس مان بهبود پیدا کند تا به این روش عملا رفتارهایمان هم تغییر کند.

تفاوت عزت نفس با موضوعات دیگر

یک نکته دیگر؛عزت نفس را با چیزهای دیگر اشتباه نگیریم،عزت نفس با اعتماد به نفس فرق می کند.اعتماد به نفس یعنی اینکه من یک کاری را خوب می توانم انجام دهم یا می توانم سخنرانی خوبی انجام دهم این میشود اعتماد به نفس. در عین اینکه معتقد هستم شاید بعضی از کارها را هم نتوانم به درستی انجام دهم.من معتقد هستم که نویسنده خوبی هستم پس اعتماد به نفس در نوشتن دارم. من معتقد هستم که می توانم یک مدیر خوب باشم،پس اعتماد به نفس در مدیریت دارم.هر وقت گفتیم اعتماد به نفس بلافاصله این سوال مطرح میشود که در چه حوزه ای.

ارزیابی خویشتن

اما اعتماد به نفس آن بر چسبی است که من بر روی کل وجودم می گذارم.من خودم را چقدر ارزیابی میکنم دیگر بحث این نیست که به عنوان سخنران یا معلم،نویسنده،مدیر،کارمند یا به عنوان یک خواهر یا یک پسر. خودم راچقدر ارزشمند می بینم. در برابر دیگران خودم را چقدر ارزشمند می بینم برای جامعه و محیطم می بینم،حالم نسبت به خودم خوب است.دیده اید خیلی از مواقع دوست نداریم صدای ظبط شده خودمان را بشنویم معمولا این مشکل را همه ما داریم. معروف ترین گوینده ها هم اگر با آنها صحبت کنیم ترجیح میدهند که صدایشان را نشنوند.

 

 

خلوت با خود

خیلی از مواقع ما انسان ها در برخورد با خوردمان هم این مشکل را پیدا میکنیم.من حاضر نیستم بعضی مواقع با خودم خلوت کنم و در مورد رفتارهای امروزم را بررسی یا فکر کنم.خودمم میدانم به چه چیزهایی فکر کنم یا فکر کنم. حال امروزم را حوصله ندارم بررسی کنم یک روز دیگر یا شب دیگر فکر میکنم که آیا رفتارم با دیگران درست است آیا با بچه ام وب صحبت کرده ام.

صحبت با بزرگترها

دیده اید وقتی پدر با بچه  بزرگتر بد صحبت می کند و مادر خانواده می گوید که بعد از اینکه بچه ها خوابیدند صحبت می کنیم که آیا رفتار درستی بوده و پدر می گوید که امشب خیلی خسته ام حتما فردا یادم بنداز راجبش صحبت کنیم. این موضوع بحث خستگی نیست من ترجیح میدهم صدای ظبط شده خودم را نشنوم من خودم میدانم که چگونه صحبت کرده ام.

ارتباط عزت نفس و مهارت

بنابراین اعتماد به نفس یعنی اینکه من یک استعداد یا مهارت خاص را چقدر خوب می توانم انجام دهم .عزت نفس یعنی خودم کلا چقدر برای خودم برای خودم از توانمندی هایم ارزش قائل هستم.

عزت نفس با خودپسندی هم فرق دارد.خودپسندی یعنی من خود را نمیبینم ممن مهم هستم من بالاتر از شما هستم اگرقرار است منافع یک نفر تامین شود و یک نفر ضرر کند باید منافع من تامین شود،این می شود خودپسندی.عزت نفس یعنی من انسانم و تو هم انسان هستی.

من هیچ وقت یادم نمیرود مدیر من یک زمانی در سال های اول به من یک هدیه داد و گفت این هدیه را به فلان کارمند فلان سازمان بده برای ما کارهای زیادی انجام داده است. این اولین باری بود که من اینکار را انجام میدادم،زمانی که میخواستم این کار را آنروز انجام دهم صدایم زد و به من گفت نکند از دادن این هدیه احساس غرور کنی و من چه آدمی هستم که دارم هدیه می دهم از تصادف روزگار ما اینور میز نشستیم و آن آنور میز یک چرخی بخورم و من و شما آنور میز بنشینیم و بخاطر گذران زندگیمان سرمان را کج کنیم برای گرفتن یک هدیه. نفس کار ،کار غلطی بود. اما درس مدیر من درس درستی بود. و آن این است که ما به یک اندازه ارزشمند هستیم ممکن است در چیدمان ای که امروز وجود دارد بالاتر از تو باشند یا تو بالاتر از من باشی اما ما به این معنا نیست که همیشه قرار است اینگونه باشد .

 

اهمیت عزت نفس

شاید به ذهنتان بیاید که موضوع عزت نفس اینقدر موضوع مهمی است که ما می آیم می گوییم کنار این همه تکنیک و ترفند و اصول و قاعده به نظر می رسد این تکنیک و نگرش می تواند به تنهایی کمک کند که ما تا سطح بسیار زیادی ارتقا و بهبود پیدا بکنیم چرا انسان ها به سراغشان نمی روند چرا ما انسان ها صرفا در چند جمله که می گوییم و بیشتر نقل می کنیم به این موضوع فکر می کنیم،واقعا انسان ها برای خودشان مهم نیست مشکلاتشان را حل کنند.

خوشحال بودن هزینه دارد،هزینه سنگینی هم دارد به همین دلیل بسیاری از انسان ها ناراحت هستند،مشکل دارند،اذیت می شوند،اما دلشان نمی خواهد اوضاع را حل کنند.

بد اخلاقی با اعضای خانواده

من در خانه آدم بداخلاقی هستم و هر وقت وارد خانه می شوم و بداخلاقی میکنم همسرم به من می گوید:که چرا این همه بداخلاق، و من می گویم: محیط کار است،اعصاب آدم خورد می شود تو  هم اگر در آنجا از ۷ صبح تا ۵ بعداز ظهر آنجا کار می کردی با همین اخلاق به خانه می آمدی شایدم هم بدتر.

بد اخلاقی در محیط کار

یک اتفاق دارد می افتد،من از محیط کارم ناراضی هستم،دوست ندارم آنجا کار کنم اما بد بودن محیط کار به من کمک می کند که بتوانم در خانه می توانم صحبت کنم یا داستانی را مطرح کنم.آگر من در محیط خوبی کار کنم و مسئله ای نداشته باشد بیایم و در خانه چه چیزی را تعریف کنم و چه بهانه ای برای تندخویی و بد رفتاری هایم خواهم داشت.بنابراین به یک کارمندی تبدلی می شوم که در محیط کارم همیشه منتظر دو گوش شنواست،که برایش تعریف کنم که چقدر کارم سخت است،مدیرم متوجه نمی شود و چقدر فرهنگ بدی داریم و باید از اینها استفاده کنیم تا تمام بخش های زندگی خود را تفسیر کند.ما به اینها می گوییم پاداش های منفی. و آن اتفاق بد به من کمک می کند و منفی به خاطر اینکه من را در باتلاق مشکلات بیشتر از پیش من را فرود می برد.

افسردگی

خیلی جالب است افسردگی هم همین است.ما بسیار می شنویم از روانشناسان که بسیاری از انسان های افسرده،حتی دارو هم که می خورند بهتر نمی شوند.یا بسیاری ازآنها سراغ درمان نمی روند نه روانشناس،نه روانپزشک و نه روانکاو.همه ما با خودمان فکر میکنیم آیا آدم دوست دارد غمگین بماند.این بحث آغاز خوشحالی است.

غمگین شدن

من غمگین هستم،در جمع خانوادگی همه احوالم را می پرسند و هنگامی که امتحانم را خراب می کنم می گویم خوب بلاخره من افسرده هستم و مشکلی ندارد،در محیط کار دیگران به من توجه می کنند و اگر دیر برسم دیگران می گویند خوب این افسرده است و نمی تواند از جایش بلند شود،اگر کمتر کار کنم توجیح دارد و ناخودآگاه به این نتیجه می رسم که می گویم هزینه خوشحالی بسیار گران است و اگر همین وضعیت را ادامه دهم خیلی خوب است.

سکوت در جمع

یا دختری که در محیط خانواده در جلوی دوست یا جمع سکوت می کند و خیلی آرام است و حرف نمیزند و درون گراست.هر جایی که در خانواده می نشیند خانواده می گوید میبینید چقدر شرم و حیا دارد کیف می کنید و این دختر یواش یواش سنش بالاتر می رود و در محیط مدرسه کلاس و جامعه ساکت می ماند اما با خودش می گوید خوب است اما من آدمی با شرم و حیایی هستم. و اگر شروع به گرفتن حقم بکنم این برچسپ زیبا را از روی من بر میدارند و اشکالی ندارد.هزینه تمام سختی ها را می پردازم ولی رفتارم را حفظ میکند.به همین دلیل است که اگر چه مسائلی همچون عزت نفس که مسائل ساده ای هستند به راحتی می شود آنها آموخت و یادگرفت و با تمرین می شود سطح زندگی مان را درست کنیم.عموم انسان ها ترجیح می دهند سراغ اینگونه مسائل نروند و همچنان چهره ناراحت و گرفته خود را حفظ کنند و در شرایط بدی که در محیطشان وجود دارد گلایه کنند.